Verhalen


Stories

*namen zijn schuilnamen

Elena

Als klein meisje had ik geen veilige thuis. Ik heb al vroeg geleerd dat ik niemand kan vertrouwen. Toen ik uit huis werd geplaatst kwam ik in een instelling terecht. Als jonge tiener kreeg ik een vriend die me uiteindelijk dwong om in de prostitutie te werken. Toen ik ouder was werd ik door iemand anders meegenomen naar Belgie. Ik heb jaren voor hem gewerkt en veel geld verdiend. Ik hield van hem en ik haatte hem. Hij sloeg me en beschermde me. Ik probeerde er altijd alles aan te doen zodat hij niet boos werd en dat hij lief was en me graag zag. Toen ik zwanger werd, wilde ik stoppen maar hij zei me dat ik een abortus moest ondergaan. Dat wilde ik niet. Toen ik het telefoonnummer van Cherut kreeg, begon ik met iemand van het team te appen. Stap voor stap ben ik plannen gaan maken voor een ander leven, uit de prostitutie. Als ik nu terugkijk is het heel heftig geweest. Niet gemakkelijk. Maar ik begin wel meer mezelf te leren kennen. Ik begin in mezelf te geloven en heb nieuwe dromen.

Joyce

De reis door de woestijn naar Libie en dan met de boot naar Italie was verschrikkelijk. Ik zag mensen sterven onderweg. Een vrouw naast me verdronk in het water. In Italie moest ik een telefoonnummer bellen. Mijn madam ging me dan zeggen wat ik moest doen. Ze bracht me naar een appartment waar nog andere meisjes waren. Diezelfde nacht moest ik op straat werken. Het was een grote schock, ik kon niets anders dan doen wat ze me zei. Hier moest ik geld verdienen om de schuld af te betalen zei ze. Na ongeveer een jaar ben ik samen met een ander meisje weggelopen. In Belgie aangekomen zocht ik een slaapplaats en werk. Maar uiteindelijk was het enige wat er voor me was, terug in de prostitutie beginnen. Toen ik mensen van Cherut leerde kennen ben ik uiteindelijk gestopt. Ik kreeg een gratis kamer en ondersteuning van een sociaal werker. Een advocaat helpt me met papieren te krijgen en ik volg een werkervaringstraject. Ik ben trots op mezelf, trots op de stapjes die ik al gezet heb.

Lara

Ik werkte niet meer voor mijn vriend. Ik werkte voor mezelf. Mijn laatste werkplek was in een klein bordeel in Oost Vlaanderen. Ik moest elke week huur betalen. Ik was depressief. Ik kon eigenlijk gewoon niet meer. Nadat een klant me had bestolen en al mijn geld weg was en ik er helemaal onderdoor zat, heb ik Cherut gebeld. De dag daarna ben ik in opvang gekomen. De eerste stapjes naar een andere toekomst. Ik heb mijn ID kaart terug in orde gekregen, ik had terug een adres en ik ben gaan nadenken over wat ik wilde doen. Na een half jaar ben ik aan een studie begonnen en ben ik in een studentenkamer gaan wonen. Het is nog altijd niet makkelijk maar ik kan zeggen dat het goed met me gaat.

Share by: